فضول ها را بهتر بشناسیم

بعضی از افراد احساس می کنند مجبورند فضولی کنند و یا توانایی کنترل خودشان را برای جلوگیری از فضولی کردنشان ندارند به همین خاطر اینکار همیشه جزو رفتارشان می شود و حتی ممکن است اطرافیان آن ها هم متوجه این اخلاق بشوند و  بگویند این شخص فضول است و از او فاصله بگیرند و با او صمیمی نشوند و یا در زمان ملاقات با او پنهان کاری کنند .

 

در ابتدا باید دانست که فضول کیست و سخن چین (جاسوس)  به چه کسی گفته می شود.

  • فضول فردی است که در اموری دخالت می کند که در حد یا حق او نیست و به او ربطی ندارد .
  • سخن چین (جاسوس) فردی است که حرف دیگران را به اجبار و یا با میل باطنی خود به آن کسی که سخنی در موردش گفته شده می رساند .

 

-گاهی فضولی به دلیل کنجکاوی ایجاد می شود و هدف کسب اطلاعات برای کشف و حصول تجربه است و باعث رشد و پرورش ذهنی می شود و جزو ویژگی های مورد انتظار در سنین کودکی و نوجوانی است البته در بعضی موارد هم می توان در سن بزرگسالی این نوع رفتار به کار برده شود ولی زمانی این عمل مناسب در نظر گرفته می شود که باعث ایجاد مشکل برای فرد و دیگران نشود و هدف و نیت کسب علم باشد .

-گاهی شخص به دستور افراد قدرتمند و یا فشاری که از طرف آن ها وارد می شود و یا کسب پاداش ، مجبور به جاسوسی می شود و گاهی فرد ناچار به تحمل استرس زیادی به خاطر انجام این عمل می شود .

-گاهی در محیط و یا فرهنگ خاصی در بعضی مناطق ، فضولی جزئی از رفتار بهنجار مردم محسوب می شود و افراد آن منطقه به این نوع رفتار عادت می کنند و در خارج از آن محیط کنترل توقف این عمل از دستشان خارج می شود .

-گاهی فرد به دلیل مشکلات روانشناختی دچار این رفتارها می شود .

به طور مثال:

  • در اختلال شخصیت وابسته فرد برای کسب مهرورزی و جلب کمک از دیگران به طور داوطلبانه برای شخص جاسوسی می کند .
  • در اختلال شخصیت نمایشی فرد تلقین پذیر است و برای اینکه کانون توجه باشد ممکن است جاسوسی کند .
  • در اختلال شخصیت وسواس فکری – عملی فرد برای حصول اطمینان از کارش ، خود را ناچار به تعریف برای دیگران می کند و یا اینکه به اعتراف کردن احساس نیاز می کند  به همین دلیل در مورد تمام دیده ها ، شنیده ها و اعمال خود و اطرافیانش بدون سانسور صحبت می کند .
  • در اختلال شخصیت پارانویید فرد به دلیل بی اعتمادی و سوء ظن فراگیر به دیگران به فضولی کردن می پردازد .
  • فردی با عقده ی حقارت اعتماد به نفس پایینی دارد و برای جبران این احساس و کسب محبوبیت در گروه برای اعضا جاسوسی می کند .

نویسنده: بهنوش ده آرا

https://goo.gl/ZuKrxF

عروسک بازی در سنین بزرگسالی

افرادی هستند که در بزرگسالی هنوز به عروسک ها وابسته هستند و نسبت به آن ها احساس جاندار پنداری دارند و از عروسک هایشان مانند یک موجود زنده مراقبت می کنند و یا با آن ها صحبت می کنند و عروسکشان را در آغوش میگیرند.

بعضی از افراد دیگر ، با بودن عروسک در کنارشان می خوابند و یا فیلم تماشا می کنند . ممکن است این اشخاص توسط دیگران مورد تمسخر یا سرزنش قرار بگیرند ( به طور مثال به آن ها گفته شود : مگه تو بچه ای که عروسک داری ؟ یا اینکه تو باید خجالت بکشی که هنوز عروسک بازی می کنی و  . . . ) به همین خاطر این افراد سعی می کنند جایگزینی برای عروسک هایشان در نظر بگیرند مثلا به جای عروسک ، بالشتی را در آغوش بگیرند و بخوابند .

این نوع وابستگی به عروسک به دلایل فرهنگی ، به طور آشکار در خانوم ها بیشتر و در آقایان کمتر دیده می شود .

علاقه به عروسک در سن بزرگسالی، جرم نیست ! اما زمانی که میزان علاقه و وابستگی بزرگسال به عروسک بازی زیاد باشد نمی توان این موضوع را نادیده گرفت و باید بررسی شود .

دلایلی که باعث علاقه و یا وابستگی بزرگسال به عروسک می شود عبارتند از :

  1. ضعف اعتماد به نفس : آدم ها با اعتماد به نفس ضعیف ، دلشان نمی خواهد با بقیه رابطه برقرار کنند به همین خاطر ، عروسک را هم صحبت و مخاطبی تصور می کنند که پیوسته همراهشان است و هر زمان اراده کند مورد مصاحبت او قرار می‌گیرد. مخاطبی که هیچ‌گاه از صحبت خسته نمی‌شود، چشم‌هایش پیوسته باز است و حواسش پرت نمی‌شود، هنگام صحبت کردن خمیازه نمی‌کشد و یا حتی به او گوشزد نمی‌کند که گرفتار است. حرف‌های تکراری را گوش می‌دهد، هرگز وسط حرف‌هایش نمی‌دود، در حین صحبت اشکالات تلفظی‌اش را اصلاح نمی‌کند و یا برای روند کند صحبت او بی‌تحمل نیست.
  2. در افرادی که دارای اختلال شخصیت دوری گزین هستند گرایش به صحبت و عروسک بازی ممکن است دیده شود .
  3. شخصی که در بزرگسالی به خاطر سبک رفتاری و تربیتی نا مناسب والدین و ... نقش یک فرزند کودک را همواره بر عهده می گیرد ، ازنظر فکری نمی تواند مستقل و یا تصمیم گیرنده ی خوبی برای حل مشکلات و مسایل خودش باشد و دچار شخصیت وابسته ای می شود که همیشه به دنبال جلب حمایت از خانواده است به همین دلیل اگر زمانی کسی به او کمک رسانی نکند دچار احساس تنهایی می شود و مانند یک کودک به سمت عروسکش می رود .
  4. ترس و تنهایی – ناکامی - عدم حمایت عاطفی از کودکی تا بزرگسالی و احساس نیاز شدید به محبت - روابط خانوادگی ضعیف در کودکی - از دست دادن عزیزان ( مثل فوت اعضای خانواده ، شکست عشقی و... ) : این افراد با استفاده از مکانیسم واپس روی ، جای شیوه های حل مسائل به سبک بزرگسال را ، به رویکردی کودکانه میدهد . واپس روی یعنی بازگشت به مراحل ابتدایی رشد و تکامل (مراحلی مطمئن تر ، امن تر و فاقد استرس) و بروز واکنشهای بلوغ نیافته . مثال: بزرگسالی که هنگام سرخوردگی و ناکامی عروسکی را در آغوش میگیرد.
  5. نازایی و یا علاقه ی شدید به داشتن فرزند : در اینصورت فرد برای ارضای نیاز مادرانه ی خود عروسک را مانند فرزند واقعی خودش تصور می کند و به آن توجه و رسیدگی می کند .
  6. در افراد دارای سایکوز هم ممکن است جاندار پنداری و گفتگو با عروسک دیده شود 

نویسنده: بهنوش ده  آرا

https://goo.gl/6Rpf1B