خیانت زناشویی یا عهدشکنی را میتوان یکی از پیچیده ترین و آسیب زا ترین مشکلات عاطفی بین زوجین دانست. عوامل بسیاری در بروز این رفتار دخیل هستند و نگاه تک عاملی به این رفتار، ساده انگاری است. مشکل پیچیده تر از آن است که بتوان با بررسی سطحی و بدون در نظر گرفتن همه جوانب امور آن را تبیین یا در نهایت حل کرد. بعد از برملا شدن و آشکارسازی خیانت یا رفتارهای نامناسب جنسی در خانواده، در اکثر موارد همسر عهدشکن ممکن است دست به اقدامات و فعالیتهای نادرست و اشتباهی بزند. در ادامه به یکی از این اشتباهات رایج در این مورد اشاره خواهد شد.
در این نوشته و در ادامه بحث در مورد اشتباهات فردی که دچار عهدشکنی در رابطه زناشویی میشود، به مورد دیگری از اشتباهات اشاره خواهیم کرد.
فاش کردن خیانت و عهدشکنی یا یک رابطه فرازناشویی فرایند دشوار و هراس انگیزی است، با اینحال یکی از بزرگترین اشتباهات، تلاش برای مخفی نگهداشتن همهی حقیقت میباشد. به عبارتی نگفتن همهی حقیقت به بهانهی آسیب نرساندن بیشتر به همسر آسیب دیده، خود میتواند آسیبزاتر و خطرنام باشد.
یکی از مضرات این کار، تاخیر در فرایند اعتمادسازی میباشد. ممکن است همسر شما به این باور برسد که همهی حقیقت را به او گفتهاید و دیگر چیزی باقی نمانده که با شنیدن آن شوکه شود یا آزار ببیند. در این صورت اگر به مرور زمان و هربار چیز تازهای از رابطه فرازناشویی شما بشنود مطمئن باشید دیگر باور کردن حتی یک حرف شما برای او بسیار مشکل میشود.
به همین دلیل بهترین راه آن است که یک بار برای همیشه همه ی حقیقت را به همسر خویش بگویید.
| این فکر خوبی نیست که برای کنترل اوضاع و رعایت حال همسر خویش، حقیقت و اطلاعات مربوط به رابطهی فرازناشویی را به تدریج و برحسب گذشت زمان در اختیار او قرار دهید. |
خواه همسر شما بتواند تحمل شنیدن آنها را داشته باشد خواه نداشته باشد. (مرگ یکبار شیون هم یکبار). گفتن همهی حقیقت به همسر، فرصت بسیار خوبی برای نشان دادن صداقت و راستی واقعی شماست. این فرصت را از دست ندهید و همهی حقیقت را به او بگویید. هرچه زودتر، بهتر (این موضوع مربوط به زمانی است که همسر شما از عهدشکنی و خیانت مطلع شده اما کاملا به موضوع اشراف اطلاعاتی ندارد. در مواردی که هنوز وی اطلاعی از خیانت نداشته و شما به دلیل عذاب وجدان قصد اطلاع رسانی به او دارید، حتما قبل از این کار با مشاور خود مشورت نمایید).
نویسنده: علی فراهانی
افزایش آمار طلاق، خیانت ها، طلاق های عاطفی نشان دهنده بسیاری از نارسایی ها و نارضایتی ها جنسی و زناشویی در جامعه است.
عوامل بسیاری وجود دارد که زوجین را به سمت طلاق می برد.
از میان این عوامل خیانت وحشتناک ترین اتفاق ممکن در رابطه زوجین است.
خیانت چطور شکل می گیرد؟
خیانت ها معمولا تدریجی شکل می گیرد.
به طور مثال: خانوم یا آقایی در محل کار سنگ صبور همکار می شود، مرتب به حرف هایش گوش می کند، گله از همسر می کند گوش می کند...
کم کم متوجه می شود که آن خانوم یا آقا او را درک می کند و ...
عواملی که می توان به عنوان هشدار در نظر گرفت:
بی شک وجود این علائم به تنهایی سبب بروز خیانت در زوجین نمی شود، وجود این علائم را فقط به عنوان هشدار باید در نظر گرفت.
راه های جلوگیری از خیانت:
داشتن هدف و معیار برای ازدواج
شناخت خود و ویژگی های شخصیتی و کمک گرفتن از متخصصین برای مشاوره پیش از ازدواج تا احتمال ازدواج موفق را بالا ببرند.
آموزش مهارت های زناشویی و مهارت های زندگی
این آموزش ها به زوجین کمک می کند به هنگام تعارض بتوانند شرایط را مدیریت کنند و روابط بین فردی خود را بهبود بخشند.
راه های درمان:
همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.
درصورتی که این اتفاق ناگوار در خانواده ای رخ داد قبل از هرکاری سعی کنید از متخصصین کمک بگیرید.
شما را یاری می کنیم تا بحران را پشت سر بگذارید و در شرایط بهتری بتوانید تصمیم گیری کنید.
اولین تصمیمی که زوج قربانی می گیرد جدایی است. آیا جدایی بهترین راه حل است؟
ما معتقدیم همیشه جدایی بهترین راه حل نیست. مطمئناً وقتی شرایط روحی قربانی آرام تر شود می تواند به حل مساله فکر کند.
به جدایی به عنوان آخرین راه حل نگاه کنید.
نویسنده: زهرا طباطبایی
| لکنت زبان نوعی اختلال گفتار است که مشکلاتی را در برقراری ارتباط با سرعت مناسب و به طور پیوسته و روان ایجاد می نماید. در واقع لکنت عبارت است از تکرار، کشش و یا قفل شدن غیر ارادی کلمه یا بخشی از کلمه که فرد قصد بیان آن را دارد. در اینجامعمولا همراه با تلاش برای بیان درست کلمات، تغییراتی نیز در سر گردن به شکل پلک زدن، شکلک در آوردن، لرزش فک، لبها و یا کج کردن سر دیده می شود.شروع لکنت به طور شایع در سنین ۷ – ۲ سالگی می باشد. |
-کودک را همان گونه که هست بپذیرید و این پذیرش را از طریق رفتار های خود به کودک تفهیم کنید .
- تجارب منفی گفتاری کودک را مرتبا متذکر نشوید تا این تجارب چون کوهی بزرگ ذهن کودک را مشغول ننماید.
-با ارایه توصیه هایی نظیر : قبل از حرف زدن فکر کن ، آهسته تر صحبت کن ، سعی بر اصلاح و کاهش لکنت کودک نداشته باشید.
-اضطراب و نگرانی های خود را کنترل نمایید و اجازه ندهید بچه ها بدانند شما نگران و مضطرب گفتار آنها هستید بلکه در برخورد با گفتار ناروان کودک ، کاملا طبیعی و مانند مواقعی که کودک گفتار روان دارد برخورد کنید ، چرا که تغییر چهره شما ، پدیدار شدن اضطراب و نگرانی در رفتار و ظاهر شما ، کودک را حساس و مشکلش را دو چندان می کند.
- از طرح مشکل کودک و به کار بردن کلمه " لکنت " در موقعیتهای مختلف ، جمع فامیل و آشنایان و گفتگوهای خانوادگی جدا خودداری کنید چراکه مطرح شدن دائمی موضوع ، حساسیت کودک را افزایش میدهد.
-هیچ گاه گفتار کودک را قطع نکنید و سعی نکنید با عنوان کمک کردن به کودک، به جای او صحبت کنید ، بلکه اجازه بدهید کودک به هر نحوی که میتواند صحبت کند . تنها در صورتی که مشکل در یک کلمه خیلی طولانی شد با او همراهی کنید تا راحت تر کلمه را بیان کند .
- چنانچه کودک در بعضی موقعیتها بویژه در جمع غریبه ها نسبت به صحبت کردن مقاومت میکند ، بر بیان گفتار در این مواقع اصرار نورزید ، بلکه بلافاصله و بدون حساسیت خاصی سراغ توانائی که کودک تمایل به هنرنمائی ان دارد بروید، تا کودک هم احساس راحتی داشته باشد و هم بداند شما نسبت به گفتار او حساس نیستید
- بعد ا زشنیدن گفتار ناروان کودک ، سعی کنید مطالبی که برای شما گفته به او انعکاس دهید و مجددا مفهوم مطالبش را برای او بازگو کنید تا احساس کند تمام توجه شما به مطالب گفته شده بوده است نه شیوه گفتن.
- اجازه ندهید کودک لغات آسان را به جای لغات سخت جایگزین کند زیرا ترس از لغات و عبارت ها در کودک افزایش می یابد.
-برای کودک زمینه تجارب خوشایند از صحبت کردن را فراهم نمایید.
-موقعی که کودک با شما صحبت می کند ، تمام توجهتان به کودک و محتوای آنچه می گوید باشد.
-چنانچه الگوی گفتاری شما و اطرافیان سریع و نامفهوم است ، حتما الگوی گفتاری و طرز صحبت کردن خود را به شیوه شمرده و آرام صحبت کردن (منظور از آرام کمی اهسته ترازگفتار معمول اما با همان اهنگ طبیعی است ) تغییر دهید تا این الگو بطور غیر مستقیم مشوقی برای به کارگیری شیوه های گفتاردرمانی برای کودک باشد
-سعی کنید محیط کودک را از ارتباط کلامی با رعایت الگوی مناسب غنی کنید آغاز شود و با فعالیتهای خوشایند به شیوه های خوشایند انجام شود.
-چنانچه کودک در راطه با مشکلش با شما صحبت کرد از پاسخ گوئی طفره نروید ، مشکل را بزرگ نکنید ، احساس اضطراب و نگرانی نکنید ، بلکه در کمال آرامش و با سخ دادن منطقی و در خور فهم کودک ، او را توجیه کنید که ، وجود چنین مسائلی کاملا طبیعی است و هر کسی ممکن است مشکل پیدا کند .
-در غیاب کودک ، سایر کودکان ، همسالان ، خواهر و برادرها و حتی بزرگترها را توجیه کنید که عکس العمل منفی نسبت به گفتار کودک نشان ندهند و نسبت به برخورد صحیح با مشکل وی ، آگاهی داشته باشند.
-در خانه و مدرسه مسئولیتهای در حد توان به کودک بدهید و پس از انجام کار حتما او را تشویق نمائید تا به توانائیهای خودش اعتماد کند و اعتماد بنفس او برای انجام کارهای دیگر ازجمله صحبت کردن افزایش یابد.
میزان سوال کردن و درس پرسیدن از این کودکان باید مانند سایر کودکان باشد . -
-اگر خواستید مشکل کودک رابرای کسی توصیف کنید به جای زدن برچسب غیر کارشناسانه و غلط ویژگی های واقعی گفتار را توضیح دهید . مثلا کلمات را تکرار می کنند . حتی اگر برای خود کودک خواستید توضیح بدهید بگویید این کلمه برای شما سخت بود
-لکنت یک مشکل پیچیده ای است که حل آن کمک هایی را می طلبد . با کمک گرفتن از تخصص یک کارشناس گفتار درمانی آنها را کسب کنید.
- هیچ نگرانی یا ترسی در مورد لکنت و اینکه این اختلال یک مشکل ماندگار خواهد بود وجود ندارد
-در روز هایی که احساس می کنید شدت لکنت کودک زیاد است ، به کودکتان برای صحبت کردن فشار نیاورید -
-کودک نباید عجله ای برای صحبت کردن داشته باشد و شما هم نباید چنین انتظاری از کودک داشته باشید.
-شرایطی فراهم کنید تا کودک بتواند بطور صحیح و منطقی انرژی خود را تخلیه نماید
-بازیهای کامپیوتری بویژه بازیهایی که خشونت و یا تلاش وهیجان زیاد برای برنده شدن همراه هستند ، باعث افزایش اضطراب کودک و بالارفتن تنش های روحی و عضلانی وی می شوند . سعی کنید در صورت امکان بجای آنها فعالیت های سالم نظیر شنا، توپ بازی ، دوچرخه سواری و ... را جایگزین کرده و در غیر این صورت از میزان بازیهای کامپیوتری بکاهید . بخاطر داشته باشید کودک نبایستی زمان زیادی را در روز به این بازیها بپردازد.
نویسنده: مژگان شوشتری
| لجبازی کودکان ، واکنش نامطلوبی است که آنها نسبت به محیط،شرایط و رفتار والدین از خود نشان می دهند. والدین قبل ازتصمیم به بچه دارشدن باید رفتارها ومهارت های تربیت فرزند را بیاموزند تا از بروز ناهنجاری های رفتاری مانند لجبازی در کودکان جلوگیری شود. |
لجبازی جزء مراحل طبیعی رشد کودک است و استثنا بردار هم نیست .لجبازی ایستادگی در مقابل والدین نیست بلکه تا ضض یا هفت سالگی ادامه دارد و کم کم به مرحله نهفتگی میرود.لجبازی به صورت طبیعی از دو سالگی شروع،در حدود سه تا چهارسالگی به اوج می رسد و در حدود شش سالگی کاهش پیدا می کند.
راهکارهای زیر می تواند به کاهش لجبازی در کودکان کمک کند:
۱-انعطاف پذیر باشید.این مرحله از رشد کودک را به خوبی بشناسید و جزو نیازهای رفتاری او بدانید.
۲-امنیت با قاعده ایجاد کنید.راهنمای فرزندان باشید ولی در عین حال برای خود محدودیت قائل شوید.
۳-خانه را تبدیل به فضایی امن و دوستانه کنید و مرتب به فرزندتان تذکر ندهیدو
۴-از تنبیه اجتناب کنید.تهدید کردن، تحقیر کردن،چشم غره، زدن و.....اثرات غیر قابل جبرانی دارد.
۵-به کودکان خودحق انتخاب بدهید.
۶-قاطع باشید .
۷٫تمرکز کودکان خود را افزایش دهید.
۸-خواسته های خود را دستوری مطرح نکنید.
۹-در انجام کارهایتان کودک را مشارکت دهید
۱۰-برای انجام رفتارهای مثبت او را تشویق کنید.
۱۱-صبور باشید.در این سن برای اینکه با لجبازی کودک مقابله کنید برای هر خواسته ای که دارید حداقل باید ۱۰ دقیقه صبر کنید.
۱۲-زمانی که کودک لجبازی می کند شما نیز متقابلاً رفتار کودکانه نداشته باشید بلکه به جای اصراربر خواسته خود به کودک بی توجه باشید و خود را درگیر فعالیت دیگری بکنید.
نویسنده:مژگان شوشتری
با رعایت این ده اصول ارتباط تحقیرآمیز را از زندگی خود حذف کنید و از شدت رنجش ها وخشم به مقدار زیادی کم کنید و ارتباطتان را باهم صمیمی تر کنید:
این کلمات مثل: اهل همکاری نیستی، فقط به خودت فکر می کنی، بی عرضه ای، طبق معمول بی فکری کردی و ...
احساس ارزشمندی همسرش را خدشه دار می کند.
به هویت همسرتان حمله نکنید، اگر قرار است حمله و انتقاد کنید باید رفتار را مخاطب قرار دهید. کلماتی مثل: نادان، احمق، دیوانه ،خودخواه، تنبل، به درد نخور، بدجنس، بی شعور ...
به جای رفتار، همسر شما را مورد تهاجم قرار می دهد.
با گفتن این کلمات بد بدودن همسرتان را نه در این لحظه خاص بلکه برای همیشه اعلام می دارید.
استفاده از این مفاهیم حس اعتماد، نزدیکی و صمیمیت را نابود می کند.
مثل: تو هیچوقت به موقع خونه نمیای
تو هرگز با من جایی نمیای
تو به کارت به مراتب بیشتر از من بها می دهی و ...
مفهوم این عبارات با فاعل (تو) این است که تو بودی که من رو ناراحت کردی.
به جای این که بگوییم: تو همیشه با دیر آمدنت شب ما را خراب می کنی.
بگوییم: وقتی دیر به منزل می آیی، من از این که شبمان خراب شده ناراحت می شوم.
به جای این که بگوییم: هروقت می خوام برم خرید تو حضور نداری.
بگوییم: وقتی به تنهایی خرید می روم خسته می شوم.
در عبارات با فاعل من، همسرتان را سرزنش نمی کنید.
در یک ارتباط تحقیرآمیز، پای مباحث گذشته به میان می آید، ارتباط مؤثر و صمیمی به موضوع موجود و در حال حاضر توجه دارد.
ارتباط تحقیر آمیز: شب عید هم رفتیم خونه ... همین کار رو کردی
پارسال هم ...
چند سال پیش هم همینجوری بودی ...
با مراجعه به گذشته پیام ( تو بدی، تو بدی) را به همسرمان می دهیم.
در واقع می گوییم: تو بدی و همیشه هم بد بودی و بهتر هم نمی شوی.
وقتی مقایسه منفی نمی کنید، به همسرتان احساس بدی نمی دهید.
هدف کمک به همسر شما است، هدف این نیست که او را بیازارید.
و هدف این است که مشکلی را از میان بردارید.
هدف بی اعتمادی و ضدیت با همسر نیست.
مقایسه منفی هرگز مشکلی را از میان بر نمی دارد.
تنها کار مقایسه منفی مجازات کردن و حمله نمودن است.
مثال: داداشم رو ببین برای زنش چیکار می کنه
خواهرت رو ببین شوهرش براش ... خریده، خدا شانس بده.
پیام عبارات تهدید آمیز (تو بد هستی و من می خواهم تو را مجازات کنم.)
مثال: اگر خونه خواهرت رفتی دیگه برنگرد.
اگر فلان کار رو انجام ندی من هم دیگه خونه مامانت نمیام.
اگر با من ... نیایی
همه این ها پیام تو بد هستی دارند و شما قصد عمدی برای ناراحت کردن همسر را در این گفته ها اعلام می کنید، با این کار روابط شما به هم می ریزد.
بیان احساس برای جهت دادن است.
وقتی که از احساسات خود به عنوان یک اسلحه استفاده کنید صدایتان بلند و خشن می شود، تهدید آمیز و خصمانه می شود.
اما وقتی احساستان را به آرامی بیان کنید همسرتان می تواند از احساس شما آگاه شود و تحت تأثیر جنبه های منفی کلافه نشود.
تماس چشمی را فراموش نکنید.
به هنگام گوش دادن سرتان را تکان دهید و نشان دهید که دارید به حرف های همسرتان گوش می کنید.
متناسب با حرف های همسرتان عکس العمل نشان دهید.
به اندازه کافی صحبت کنید. هم موقعیت ، هم فکر و احساستان و نیازتان را مطرح کنید. همسر شما نمی تواند ذهن شما را بخواند. درخواست خود را کامل بیان کنید.
اگر حرف همسرتان را متوجه نمی شوید از او سوال کنید به جای طعنه زدن
مثال: به جای اینکه بگوییم چرا این جوری به من نگاه می کنی
بپرسید: آیا چیزی شما را ناراحت کرده؟
من این طوری برداشت می کنم که می خوای چیزی بگی، درسته؟
خوشبختی را در خانه خود جستجو کنید.
خیلی زود آن را پیدا می کنید.
نویسنده: زهرا طباطبایی