نوجوانی دوره ای از رشد است که با تغییرات عمده جسمانی، شناختی، روانی و رفتاری همراه است. تحولات در لایه جسمانی کاملاً محسوس و مشهود است به همین علت والدین متناسب با آن رفتار می کنند اما تغییراتی که در فرایند فکری و روانی نوجوانان اتفاق می افتد محسوس نیست و والدین اصرار دارند طبق همان روشی که در دوران کودکی فرزندشان به کار می بردند با نوجوان برخورد کنند که این باعث می شود تعاملات خانوادگی تحت تأثیر قرار گرفته و شکل جدیدی به خود بگیرد. به این صورت که نوجوانان و والدین از هم فاصله می گیرند و نوجوان شروع به جستجوی استقلال به عنوان یک نیاز اساسی خود نموده و در این راستا با ارزش ها و محدودیت های ایجاد شده توسط خانواده به چالش می پردازد به این معنی که وی تمایل به ابراز عقاید و عملی کردن خواسته هایی دارد که اغلب با نظرات والدین همسو نیست که این مسئله منجر به تعارض در خانواده شده و درگیری هایی را ایجاد می نماید.
البته تعارض جزئی از روابط والدین- نوجوان است و اگر پدر و مادر با تعارضی که در این روابط ایجاد می شود به طریق درستی برخورد کرده و درک جدیدی از شرایط عاطفی و فکری نوجوان داشته باشند به رشد و بهبود رابطه والد- فرزندی و تکامل شخصیت نوجوان می انجامد. اما اگر طرفین درگیر در تعارض، واکنش های هیجانی و نامناسب نشان دهند، باعث از هم پاشیده شدن روابط و نتایج زیان بار می شود.
در این میان یکی از مهم ترین مهارت ها برای مدیریت تعارضات و برخورد مفید و اثربخش با نوجوانان، برخورداری از هوش هیجانی می باشد. هوش هیجانی دربرگیرنده مجموعه ای از مهارت ها و استعدادهایی ست که توانایی فرد را در رویارویی با فشارهاو شرایط محیطی به طور موفقیت آمیزی افزایش می دهد و با کنترل و مدیریت مطلوب هیجانات می تواند از پدید آمدن بسیاری مشکلات در روابط جلوگیری کند. همان گونه که از ماسک اکسیژن در مواقع بحرانی استفاده می شود اگر ابتدا والدین نیز به عنوان الگو هنگام تعارض و درگیری با نوجوان خود، ماسک اکسیژن را به صورت خود بزنند به این معنی که بتوانند هیجانات و خشم خود را مدیریت کرده و به نحوی ابراز کنند که به روابط شان آسیب نزند این پیام را به او انتقال می دهند که می توان احساسات و تعارضات را ابراز و مدیریت کرد. لازم به ذکر است والدین برای مدیریت هیجاناتی نظیر خشم در برخورد با فرزند خود باید از میزان و شدت احساس خود آگاه باشند یعنی اگر عصبانیت در حدی ست که از پیام های تحقیر آمیز و سرزنش کننده پرهیز کنند و به یکدیگر گوش دهند می توانند به صحبت منطقی ادامه دهند اما اگر به قدری خشمگین باشند که احساس کنند ممکن است صحبتی کنند یا رفتاری از آنان سربزند که به رابطه آسیب بزند در این صورت بهتر است محل را ترک کنند و هر زمان که احساس کردند آرام شده اند و می توانند خوب فکر کنند و عمل کنند، به گفتگو و حل مسئله اقدام نمایند. قطعا پدر و مادر، تک تک یا هر دو با هم بزرگترین فرصت را دارند تا مهارت شناخت و مدیریت هیجانات را در فرزندشان پرورش دهند بدین منظور لازم است به عنوان مهم ترین الگوی فرزندان این مهارت اکتسابی و مهم را در خود تقویت نمایند.
نویسنده: آمنه اصغری
نوجوانی دوره ای از رشد است که با تغییرات عمده جسمانی، شناختی، روانی و رفتاری همراه است. تحولات در لایه جسمانی کاملاً محسوس و مشهود است به همین علت والدین متناسب با آن رفتار می کنند اما تغییراتی که در فرایند فکری و روانی نوجوانان اتفاق می افتد محسوس نیست و والدین اصرار دارند طبق همان روشی که در دوران کودکی فرزندشان به کار می بردند با نوجوان برخورد کنند که این باعث می شود تعاملات خانوادگی تحت تأثیر قرار گرفته و شکل جدیدی به خود بگیرد. به این صورت که نوجوانان و والدین از هم فاصله می گیرند و نوجوان شروع به جستجوی استقلال به عنوان یک نیاز اساسی خود نموده و در این راستا با ارزش ها و محدودیت های ایجاد شده توسط خانواده به چالش می پردازد به این معنی که وی تمایل به ابراز عقاید و عملی کردن خواسته هایی دارد که اغلب با نظرات والدین همسو نیست که این مسئله منجر به تعارض در خانواده شده و درگیری هایی را ایجاد می نماید.
البته تعارض جزئی از روابط والدین- نوجوان است و اگر پدر و مادر با تعارضی که در این روابط ایجاد می شود به طریق درستی برخورد کرده و درک جدیدی از شرایط عاطفی و فکری نوجوان داشته باشند به رشد و بهبود رابطه والد- فرزندی و تکامل شخصیت نوجوان می انجامد. اما اگر طرفین درگیر در تعارض، واکنش های هیجانی و نامناسب نشان دهند، باعث از هم پاشیده شدن روابط و نتایج زیان بار می شود.
در این میان یکی از مهم ترین مهارت ها برای مدیریت تعارضات و برخورد مفید و اثربخش با نوجوانان، برخورداری از هوش هیجانی می باشد. هوش هیجانی دربرگیرنده مجموعه ای از مهارت ها و استعدادهایی ست که توانایی فرد را در رویارویی با فشارهاو شرایط محیطی به طور موفقیت آمیزی افزایش می دهد و با کنترل و مدیریت مطلوب هیجانات می تواند از پدید آمدن بسیاری مشکلات در روابط جلوگیری کند. همان گونه که از ماسک اکسیژن در مواقع بحرانی استفاده می شود اگر ابتدا والدین نیز به عنوان الگو هنگام تعارض و درگیری با نوجوان خود، ماسک اکسیژن را به صورت خود بزنند به این معنی که بتوانند هیجانات و خشم خود را مدیریت کرده و به نحوی ابراز کنند که به روابط شان آسیب نزند این پیام را به او انتقال می دهند که می توان احساسات و تعارضات را ابراز و مدیریت کرد. لازم به ذکر است والدین برای مدیریت هیجاناتی نظیر خشم در برخورد با فرزند خود باید از میزان و شدت احساس خود آگاه باشند یعنی اگر عصبانیت در حدی ست که از پیام های تحقیر آمیز و سرزنش کننده پرهیز کنند و به یکدیگر گوش دهند می توانند به صحبت منطقی ادامه دهند اما اگر به قدری خشمگین باشند که احساس کنند ممکن است صحبتی کنند یا رفتاری از آنان سربزند که به رابطه آسیب بزند در این صورت بهتر است محل را ترک کنند و هر زمان که احساس کردند آرام شده اند و می توانند خوب فکر کنند و عمل کنند، به گفتگو و حل مسئله اقدام نمایند. قطعا پدر و مادر، تک تک یا هر دو با هم بزرگترین فرصت را دارند تا مهارت شناخت و مدیریت هیجانات را در فرزندشان پرورش دهند بدین منظور لازم است به عنوان مهم ترین الگوی فرزندان این مهارت اکتسابی و مهم را در خود تقویت نمایند.
نویسنده: آمنه اصغری
افراد از راهکارهای مقابله ای متفاوتی برای فائق شدن بر استرس شان استفاده می کنند، و برخی از آنها از این راهکارها بیشتر از دیگران استفاده می کند. سه تکنیک برای حفظ زاویه دید در بالا و پایین های زندگی در مطالعه شده است:
ذهن آگاهی: که معتقد است باید در زمان حال آگاه و گوش به زنگ بمانیمک
ارزیابی مجدد: که بر یافتن روش های جدید بازتفسیر حوادث منفی و تبدیل آمها به معناهای مثبت تر تاکید دارد؛ و
سرکوب احساسات: که معتقد است باید احساسات منفی را از کنارمان و جلو چشممان دور نگه داریم.
برای اینکه درباره ی اینکه این سه راهکار بر اساس زندگی روزمره مان کار می کنند، تیمی از محققین اخیرا مطالعه ای را بر روی ۱۸۷ شرکت کننده انجام داده اند و به این مسئله پرداخته اند که استفاده از این استراتژی ها بر خلق و خوی مردم تاثیر می گذارد.
ذهن آگاهی به افراد کمک می کن تا عواطف و احساسات خود را به دو روش متعادل کنند. این روش هم سطوح عواطف مثبت افراد را افزایش و سطوح منفی عواطف شان را کاهش می دهد.
برنامه سرکوب عواطف دقیقا بر عکس عمل می کند. گزارش شده است که وقتی مردم از سرکوب احساسات بیشتر استفاده می کنند، سطوح عواطف منفی اشان بالاتر می رود و سطوح عواطف مثبت شان پایین می آید.
در روش ارزیابی مجدد، قضیه کمی متفاوت است. برای نصف افراد مطالعه، روش ارزیابی مجدد به نظر نتیجه ای در تنظیم احساسات منفی اشان نداشت. به طور کل، ارزیابی به نظر برای افراد مسن تر مفیدتر بود. در واقع، برای افراد مسن تر، استفاده از روش ارزیابی با سطوح پایین تر احساسات و عواطف منفی، و در نوجوانان با سطوح بالاتر حوادث مثبت ارتباط دارد.
این نتایج نشان می دهد که هیچ راهکار کلی برای که بتوان آن را برای همه تجویز کرد وجود ندارد و هر کسی از راهکار مختص خود برای کاهش استرس استفاده می کند.
همچنین، به نظر می رسد که برخی راهکار ها مفیدتر هستند. روش ذهن آگاهی روشی نویدبخش است در حالیکه برای بسیاری افراد روش سرکوب احساسات مضرتر از بقیه است. ولی روش ارزیابی مجدد چطور، به نظر میرسد شانس این روش پنجاه-پنجاه باشد.
نویسنده: علی فراهانی
| شب ادراری یکی از مشکلات بسیاری از افراد، خصوصاً کودکان است. شب ادراری که به معنای ادرار کردن در خواب می باشد از جمله مشکلات اصلی اطفال به حساب می آید. . معمولاً این عمل به عمد نبوده و بخاطر تنبلی کودک نمی باشد. یادگیری دستشوئی رفتن معمولاً در حوالی سن ۴ سالگی رخ می دهد و این امر معمولاً با دوره ای از خیس کردن در طول روز یا شب دنبال می شود. اگر خیس کردن رختخواب کماکان در سن ۶ یا ۷ سالگی رخ می دهد، باید حتماً با پزشک مشورت شود اگر خیس کردن در طول روز باشد و یا همراه با اختلالات روده ای باشد می تواند نشانگر یک مشکل جدی بوده و باید حتماً در این زمینه با پزشک مشورت نمود. |
شب اداری دو نوع است:شب ادراری اولیه بیشتر جنبه ارثی دارد و از ابتدا بوده و قطع نشده است و شب ادراری ثانویه بعدها در اثر یک عامل به وجود می آید. درباره شب ادراری ثانویه حتما باید علت اصلی درمان شود، مانند درمان عفونت ادراری، رفع بیماری‌های آلرژیک، درمان بیماری‌های متابولیک مثل دیابت و... .برای اصلاح این مشکل، قبل از هرگونه دارودرمانی، باید اقدام به رفتاردرمانی کرد و این امر مستلزم همکاری والدین و کودک، هر دو است .
می توان از روش های زیر برای درمان شب ادراری استفاده کرد(قبل از هرچیز از سلامت جسمی فرزندتان مطمئن شوید):
▪ محدود کردن آب خوردن قبل از خواب : در بعضی موارد، بخصوص محدود کردن مایعاتی که حاوی کافئین می باشند.
▪ به کودک خود اطمینان خاطر دهید که این مشکل برای سن او طبیعی است و گناه و تقصیری بر گردن او نیست. به کودک بفهمانید که او این کار را از عمد انجام نمی دهد و بنابراین نباید نگران و ناراحت باشد.
▪از تنبیه یا سرزنش کردن این کودکان به شدت خودداری کنید. سعی کنید، بچه‌های دیگر خانواده از اینکه کودک شما شب ها جایش را خیس می کند با اطلاع نشوند. مراقب باشید که دیگر اعضای خانواده کودک را به علت این مشکل مسخره نکنند.
▪▪ استرس های روانی، اجتماعی و عوامل اضطراب زا می تواند نقش مهمی در بروز شب ادراری داشته باشد. باید این عوامل به حداقل ممکن کاهش یابد.
▪بیدار کردن کودک از خواب : در صورت انجام این کار در طول شب می توان رختخواب کودک را خشک نگه داشت اما به ندرت این کار شب ادراری کودک را متوقف می کند.
▪صحبت آزادانه و راحت با کودک در ارتباط با این مشکل می تواند به محدود ساختن مشکلات عاطفی که در رابطه با این اختلال وجود دارد، کمک کند. باید به کودک اطمینان داد که وجود این مشکل تقصیر او نیست و این اختلال به مرور زمان بهبود می یابد. ـ ▪گاهی اوقات اضافه شدن یک استرس ( مدرسه جدید، تولد نوزاد جدیدی در خانواده یا بحرانهای خاص خانوادگی ) می تواند، سبب شب ادراری شود. به این حالت شب ادراری ثانویه می گویند.در این مورد والدین باید کودکان را از نظر عاطفی حمایت کرده و به آنها اطمینان دهند و در صورت ادامه به پزشک مراجعه کنند.
▪ استفاده از مواد جاذب که از رختخواب محافظت می کنند، می توانند تا حدی از نگرانیهای کودک و والدین بکاهند.
کودکتان را کمک کنید که بلافاصله قبل از خواب به دستشویی برود و ادرار کند.
▪ اجازه بدهید در زمان تعویض کردن ملافه و رختخواب‌های خیس شده، کودک هم به شما کمک کند.
▪ با کودک تمرین کنید که طی خواب، هر دو تا سه ساعت یک بار بیدار شود، به دست شویی برود و مثانه خود را تخلیه کند.
▪ با راهنمایی یک پزشک متخصص اطفال، تمرین‌های تقویت کننده عضلات مثانه را به کودک خود یاد بدهید.
▪از تنبیه کودک و به کار بردن روش های سخت گیرانه جدا خودداری کنید
▪خوراندن مایعات زیاد مثل آب، چای، آب میوه، دوغ و... به کودک طی روز برای افزایش حجم مثانه.
▪ فاصله بین مراحل ادرار کردن: کودک نباید با فاصله کوتاهی پس از مصرف مایعات ادرار کند و این زمان باید به مرور افزایش یابد.
▪رعایت رژیم غذایی خاص: کودک نباید از مواد تحریک کننده مثل ادویه جات، فلفل، سرکه، نوشیدنی های گازدار و افزودنی های خوراکی به مقدار زیاد استفاده کند..
▪ آموزش آداب توالت: در این زمینه پشتکار و حوصله والدین شرط اول است و باید با روش های شکل دهی رفتار همراه با تشویق و تقویت، این آموزش ها داده شود. تغییر محیط و فضای توالت برای کاهش استرس کودکانی که از رفتن به دستشویی امتناع می کند توصیه می شود. در این ارتباط استفاده از تکنیک های تشویقی ضروری است.
▪ باید به کودک آموزش داد تا به هنگام تخلیه ادرار، مثانه را کاملا خالی کند.
▪کودک باید در طول روز مثانه را منقبض کند تا بتواند زمان بیشتری ادرار خود را نگه دارد.
نویسنده: مژگان شوشتری
| همه ما از دروغ گفتن و یا شنیدن آن احساس ناخوشایندی داریم. در این میان پدر و مادر که تربیت کودک جزو اصلی ترین وظایف آن هاست، با شنیدن دروغ از کودک خود احساس ناراحتی بیشتری می کنند. اما باید گفت کودکان علاوه بر الگوگیری از رفتار والدین، به دلایل متعدد به دروغ گفتن روی می آورند. |
دروغ در مقابل راستگویی قرار دارد و در تمامی فرهنگ ها و جوامع امری زشت و ناپسند تلقی می شود. بررسی ریشه ای دلایل دروغگویی امری بسیار پیچیده است و نیاز به واکاوی شخصیت انسان ها دارد. دلایل دروغگویی در کودکان بسیار متعدد است و آغاز آن از زمان تکلم کودک و حدود ۲ سالگی به بعد است.
با کودکان دروغگو چه برخوردی بکنیم :
نویسنده: مژگان شوشتری